هم از سكوت گريزان هم از صدا بيزار
چرا چنين دل تنگم؟!‏ چنين چرا بيزار

زمين ز آمدن برف تازه خشنود است
من از شلوغي بسيار رد پا بيزار

قدم زدم! ريه هايم شد از هوا لبريز
قدم زدم! ريه هايم شد از هوا بيزار

اگر چه مي گذريم از كنار هم آرام
شما ز من متنفر ،‏ من از شما بيزار

به تيتر هاي درشت مجله ها بدبين
ز نقش هاي دروغين سينما بيزار

به مسجد آمدم و نا اميد برگشتم
دل از مشاهده تلخي ريا بيزار

صداي قاري و گلدسته هاي پژمرده
اذان مرده و دل هاي از خدا بيزار

به خانه بروم؟! خانه از سكوت پر است
سكوت مي كند از زندگي مرا بيزار

تمام خانه سكوت و تمام شهر صداست!
از اين سكوت گريزان ،‏ از آن صدا بيزار .

فاضل نظري

سلام

يه خبر تازه هست:

ما بي معرفت تر شديم چون عشق رو غمگين و خسته نمي بينيم و اشكي نداريم